นางยักษ์ กาลี ตอนที่2

หญิงสาวที่เป็นเมียน้อยหลังจากตั้งท้องถึง 2 ครั้งและเกิดการตกเลือดทั้ง 2 ครั้ง ก็เริ่มสงสัยในความผิดปกติเกี่ยวกับอาหารและยาบำรุงที่เมียหลวงปรุงให้ดื่มใ้ห้ทานเป็นประจำ แต่ก็ไม่มีหลักฐานพิสูจน์เอาผิดได้ ก็ทำได้แต่นำเรื่องที่ตนสงสัยไปปรึกษากับญาติฝ่ายตน ทางญาติลงความเห็นว่ามีโอกาสที่เมียหลวงมีประสงค์ร้ายโดยแอบนำยาที่เป็นภัยกับคนท้องมาผสมให้เมียน้อยกิน จึงกำชับว่าหากเกิดตั้งท้องอีกครั้ง ให้เธอไม่ต้องบอกใครจนกว่าท้องจะโตขึ้นมาเองและให้คอยระวังตัวให้มากเป็นพิเศษ
เมียน้อยผู้นี้เมื่อเริ่มตั้งท้องอีกครั้งก็คอยระวังตัวเรื่องอาหารการกินและยาบำรุงเป็นพิเศษ ทางด้านเมียหลวงเมื่อเห็นความผิดปกติของเมียน้อยก็รู้เลยว่านางคงรู้ตัวหรือสงสัยจึงคอยระวังตัวมาก จนไม่ยอมบอกว่าได้ตั้งท้องอีกครั้ง   นางเริ่มคิดวางแผนใหม่ที่จะกำจัดลูกในท้องของเธอให้ได้  แต่ครั้งนี้ไม่ง่ายเหมือนที่ผ่านมา เพราะคนท้องมีความระวังตัวมาก ไม่เปิดช่องโหว่ให้ใครทำอะไรได้เลย สร้างความหงุดหงิดรำคาญใจให้เมียหลวงเป็นที่สุด....จนกระทั่งในที่สุดโอกาสก็มาถึงเพราะนางเฝ้ารอโอกาสตลอดเวลา คราวนี้เมียหลวงก็ทำสำเร็จสามรถผสมยาลงในน้ำดื่มให้เมียน้อยดื่มจนได้..แต่ครั้งนี้ไม่เหมือนครั้งที่ผ่านมา เพราะท้องนางได้แก่ใกล้คลอดแล้ว ฤทธิ์ยาทำปฏิกิริยากับเ็ด็กในท้องทำให้เด็กนอนขวางช่องคลอดและตายอยู่ในท้องพร้อมกับสร้างความเจ็บปวดให้แม่และทำให้แม่ทนความเจ็บปวดทรมานไม่ไหวสิ้นใจตายไปเช่นกัน
ด้านเมียน้อยก่อนตายได้รับความทุกข์ทรมานแสนสาหัสและได้อธิฐานขอจองเวรกับเมียหลวงตลอดทุกชาติไป พอสิ้นใจลงก็ได้ไปเกิดเป็นแมวตัวเมียอยู่ที่บ้านหลังนี้นั่นเอง..ทางด้านสามีของนางทั้งสอง เมื่อได้ทราบความจริงทุกอย่างก็มีความโกรธแค้นมาก ได้ลงโทษเมียหลวงที่ทำร้ายเมียน้องและลูกถึงกับชีวิต ให้ตายตกไปตามกัน เมียหลวงเมื่อถูกผัวฆ่าตายแล้วตัวก็ได้ไปเกิดเป็นแม่ไก่อยู่ที่บ้านหลังเดิมนี่แหละ

จุดเริ่มต้นของเรื่องวุ่นวาย เพราะแรงอาฆาตและการจองเวร  เมียหลวงที่เกิดใหม่เป็นแม่ไก่ในบ้านหลังเดิมถึงจะฟักไข่มากี่ครั้งก็โดนแมวที่เป็นเมียน้อยในชาติที่ผ่านมาโขมยลูกไก่ไปกินทุกครั้งเป็นอย่างนี้ถึง สามครั้ง ด้านแม่ไก่ก็ผูกพยาบาทอธิฐานขอให้เกิดเป็นสัตว์อะไรก็ได้ที่จะทำร้ายแมวได้ ชาติต่อมานางก็เกิดเป็นแ่ม่เสือ ส่วนนางแมวไปเกิดเป็นแม่เนื้อ แม่เนื้อคลอดลูกน้อย สามครั้งก็โดนแม่เสือมากินทุกครั้ง แม่เนื้อผูกพยาบาทตายจากชาตินั้นก็ไปเกิดเป็นนางยักษิณี ส่วนแม่เสือเกิดเป็นหญิงชาวบ้านธรรมดา เมื่อหญิงชาวบ้านคลอดลูก ทางนางยักษ์ก็แอบมาเอาลูกของเธอไปกินถึงสองครั้ง
พอครั้งที่สาม คราวนี้หญิงชาวบ้านแอบหนีไปคลอดลูกที่บ้านเกิดของเธอโดยที่นางยักษ์ไม่ทันรู้ตัว แต่ด้วยแรงแห่งการผูกเวร นางก็สามารถสืบหาจนทราบว่าหญิงชาวบ้านคนนั้นไปคลอดลูกแล้วอยู่ที่ใด
วันหนึ่งหญิงชาวบ้านคู่เวรของนางยักษ์เมื่อคลอดลูกแล้วก็ชวนสามีกลับ ขณะที่เดินทางมาถึงหน้าวัน เชตวัน สามีขอลงสระน้ำหน้าวัดเพื่อชำระร่างกาย  ขณะที่สามลงเล่นน้ำอยู่  นางยักษ์เกิดมาเจอหญิงอุ้มลูกรอสามีอยู่ก็รีบปรี่เข้าหาเพื่อแย่งเด็กในอ้อมกอดแม่  ฝ่ายผู้เป็นแม่เห็นดังนั้นก็ร้องเรียกสามมีให้มาช่วย เมื่อดูแล้วว่าสามีมาช่วยไม่ทันแน่จึงวิ่งหนีเข้าไปในวันเชตวัน
เวลานั้นพระศาสดากำลังประทับแสดงธรรมอยู่ เธอนำลูกไปวางไว้ใกล้พระบาทร้องไห้คร่ำครวญว่า"ข้าแต่พระองค์ ขอทรงโปรดช่วยเด็กคนนี้ด้วยเถิดเจ้าข้า"
นางยักษ์วิ่งไล่มากระชั้นชิดพอถึงประตูวัดก็ไม่อาจเข้าไปได้ เพราะสุมนเทพ ผู้เฝ้าประตูไม่ให้เข้า

พระศาสดาทรงทราบเรื่องราวจึงให้พระอานนท์ไปนำนางยักษ์เข้ามา  เมื่อหญิงนั้นเห็นยักษ์เข้ามาก็ตกใจหวาดกลัว พระศาสดาจึงบอกว่าไม่ต้องกลัว ณ ที่แห่งนี้นางยักษ์ไม่สามรถทำอันตรายใครได้ แล้วพระองค์ก็ทรงตรัสกับทั้งนางยักษ์และหญิงแม่ลูกอ่อนว่า" ดูกร ยักษิณีและกุลธิดา เพราะเหตุไรเจ้าทั้งสองจึงจองเวรกันเช่นนี้ ถ้ามิได้พบพระพุทธเจ้าเช่นเรา เวรของเจ้าทั้งสองก็จะดำรงอยู่ชั่วกัปป์ เหมือนเวรของงูกับพังพอน,หมีกับไม้ตะคร้อ,และกากับนกเค้า เวรย่อมไม่ระงับด้วยการจองเวร แต่เวรย่อมระงับด้วยการไม่จองเวร นี่เป็นธรรมเก่า"
จากนั้นพระศาสดาก็เทศนาโปรดนางยักษ์ต่อจนจบ กระทั่งนางยักษ์ได้บรรลุโสดาปัตติผลเป็นโสดาบันเป็นผู้มีศีล ห้า สมบูรณ์ พระศาสดารับสั่งให้หญิงชาวบ้านคนนั้นส่งลูกให้นางยักษ์เพื่อพิสุจน์ หญิงนั้นก็กลัว พระศาสดาตรัสว่า"อย่ากลัวเลย อันตรายจากนางยักษ์ไม่มีแล้ว "  นางจึงส่งลูกให้ นางยักษ์รับเด็กไปกอดจูบแล้วร้องไห้ใหญ่  พระศาสดาตรัสถามว่าร้องไห้ทำไม  นางตอบว่า "ข้าแต่พระองค์  เมื่อก่อนข้าพระพุทธเจ้าหากินอย่างไม่เลือกก็ยังไม่ค่อยจะิอิ่ม จากนี้ไปข้าพระพุทธเจ้าจะมีชีวิตอยู่อย่างไร"
พระศาสดาตรัสให้หญิงนั้นนำยักษ์ไปเลี้ยงไว้ที่บ้าน ให้ข้าวให้น้ำและอุปการอย่างดี
ฝ่ายนางยักษ์เมื่อมาอยู่กับหญิงนั้นแล้ว เขาก็เลี้ยงดูแลอย่างดี นางก็ตอบแทนโดยการบอกล่วงหน้าว่าปีใหนน้ำมากก็ให้ทำนาที่ดอน  ปีไหนจะมีน้ำน้อยก็ให้ทำนาในที่ลุ่ม หญิงนั้นก็ทำตามทุกอย่างทำให้นางได้ข้าวดีทุกปี

พอชาวบ้านทั้งหลายทราบเรื่องก็พากันมาถามนางยักษ์บ้าง นางก็บอกไปทุกคน ทำให้ชาวบ้านทำนาได้ผลผลิตดีทุกครัวเรือน ก็พากันนำอาหาร ผัก ผลไม้ มาตอบแทนนางยักษ์เป็นอันมาก ทั้งสองฝ่ายจึงมีอุปการะซึ่งกันและกันด้วยประการฉะนี้